منو
منو
این روزها تمام سایت‌های خبری و تکنولوژی از اهمیت و فواید آموزش بازیسازی به نوجوانان صحبت می‌کنند و این مسئله به همراه هوش مصنوعی و برنامه نویسی به نُقل و نبات شبکه‌های اجتماعی تکنولوژی محور تبدیل شده است. تا آنجا که حتی تابستان امسال بخش دانش‌آموزی آکادمی همراه اول، اولین رویداد کی‌برد را با موضوع بازی سازی برگزار کرده تا نوجوانان بتوانند حضور در صنعت بازیسازی را هرچند کوتاه تجربه کرده و در حوزه بازی سازی آموزش ببینند.
با این حال سوال اینجاست که آموزش بازیسازی به نوجوانان اشتباه است؟ یا اصلا چرا باید به نوجوانان بازیسازی یاد داد؟ اما پیش از پاسخ دادن به این سوال در ابتدا باید هدف، فواید، مضرات و نظر کارشناسان در مورد آموزش بازیسازی به نوجوانان را بررسی کنیم تا بتوانیم نتیجه بگیریم که بالاخره این کار مفید است یا مضر؟
پیش از آن که بتوانیم به این سوال پاسخ دهیم در ابتدا باید ببینیم که هدف از آموزش بازیسازی به نوجوان چیست و این مبحث با چه منظوری به آنها آموزش داده می‌شود. کارشناسان باور دارند آموزش بازیسازی به نوجوانان موجب می‌شود که آنها مهارت ارزشمند و مهمی را در حوزه‌های مختلف بیاموزند.
در واقع نوجوانان با یاد گرفتن اصول اولیه بازیسازی می‌توانند تفکر انتقادی، تخیل و مهارتهای حل مسئله خود را تقویت کرده، توانایی تحلیل خود را توسعه داده، داستان سرایی را کشف کرده و در نهایت یاد بگیرند چطور باید ایده‌های خود را از روی کاغذ با همکاری دیگر اعضای تیم به نتیجه تبدیل کنند.
نوجوانانی که طراحی بازی و کلاً بازیسازی یاد می‌گیرند حتی اگر نخواهند این مقوله را به صورت حرفه‌ای ادامه دهند، توانایی و مهارتهای آموخته شده در مسیر بازیسازی، می‌تواند نقش مهمی در پیشرفت شغلی آنها در هر حرفه‌ای ایجاد کرده و به آنها کمک کند در زندگی شغلی، حرفه‌ای و شخصی خود موفق‌تر باشند.
با همه این حرف‌ها آموزش بازیسازی به نوجوانان مبحثی تخصص و مهم به شمار می‌رود و ممکن است در برابر تمام فوایدی که بالاتر به آنها اشاره کردیم، گاهی مضرات و مشکلاتی را هم برای برخی نوجوانان به همراه داشته باشد. بنابراین باید فواید و معایب آموزش بازی سازی به نوجوانان را تک به تک، کامل و دقیق بررسی کنیم تا بتوانیم نمایی کلی در مورد این مدل آموزش بدست بیاوریم.
اگر بخواهیم فواید و نکات مثبت آموزش بازی سازی به نوجوانان را تک به تک و به صورت جزئی بررسی کنیم، مطمئنا به ساعت‌ها زمان و هزاران کلمه احتیاج خواهیم داشت اما می‌توان این فواید و نکات مثبت را به توسعه و پرورش چهار مهارت اصلی در پروسه آموزش بازیسازی تقسیم کرد.
یک بازی ساز خوب در ابتدا یک گیمر و بازی‌باز خوب است. در واقع یک بازی‌ساز خوب باید با حواس جمع یک بازی را تجربه و روی جزئیات آن تمرکز کرده باشد تا بتواند نکات مهمی از آن بیاموزد تا بتواند از همان آموخته‌ها برای نوشتن کد، طراحی مراحل یا طراحی گرافیک بازی خود استفاده کند. این روند و پروسه موجب می‌شود چهار مهارت اصلی یک نوجوان توسعه و پرورش یافته و تکرار آن، تقویت این مهارت‌ها را نتیجه می‌دهد. این چهار مهارت اصلی عبارتند از:
طراحی بازی یا همان بازی سازی در ابتدا روی خلاقیت یک نوجوان اثر می‌گذارد به صورتی که او با استفاده از تجربیات قبلی و داستان‌هایی که در ضمیر خودآگاه یا ناخودآگاه ذهن خود ذخیره کرده، دنیاها و شخصیت‌ها یا حتی موجودات جدیدی خلق می‌کند که قوانین خاص خودشان را دارند. پس از آن نوبت به این می‌رسد که بازی ساز تصور کند که در این دنیا چه اتفاقاتی رخ می‌دهد، قهرمان داستان قرار است چه مراحلی را پشت سر بگذارد و چگونه به موفقیت و پایان بازی برسد. تمامی این مسائل موجب می‌شود نوجوانان بازی ساز تخیلی بسیار قوی‌تر از دیگران داشته باشند.
بسیاری از زمان پروسه ساخت یک بازی صرف کدنویسی و اجرای ایده‌هایی می‌شود که در تصورات شخص پرورش می‌یابد. این مبحث خود ابرمقوله‌ای جداست که در این مرحله ممکن است بسیاری از بچه‌ها جذبش شده و در آن غرق شوند. جالب اینجاست که بسیاری از کدنویسان و برنامه‌نویسان بزرگ جهان در ابتدا از بازیسازی کار خود را آغاز کرده‌اند و کم‌کم درگیر مسائل پیشرفته‌تری شدند. با این حال اگر یک بازی‌ساز با بخش تکنولوژی ساخت یک بازی آشنا نباشد، موفق نخواهد شد و حتی اگر برنامه نویس نشود هم اطلاعات زیادی درباره مهارتهای تکنولوژی محور خواهد داشت.
بازی سازی به تنهایی امکان‌پذیر نیست و هر بازی ساز حتی اگر متخصص تمامی مباحث باشد که نخواهد بود، باز هم به تیمی قدرتمند نیاز دارد تا پروسه ساخت یک بازی را سریعتر پشت سر بگذارد و نتیجه بهتری بیافریند. بنابراین اولین چیزی بچه‌ها در پروسه ساخت دسته جمعی بازی یاد می‌گیرند مهارتهای همکاری است.
نوجوانان با تجربه بازی سازی ، یاد می‌گیرند با یکدیگر بهتر ارتباط برقرار کنند و بتوانند روی نقاط قوت هم حساب کنند. در این پروسه آنها از هم چیزهای بیشتری یاد می‌گیرند تا به کمک یکدیگر نه تنهای بازی بهتر بسازند بلکه نقاط ضعف خود را پوشش داده و توانایی‌های دیگر خود را هم تقویت کنند.
این مهارت‌ها به قدری مفید هستند که یک نوجوان بازی ساز فارغ از هر شغل یا حرفه‌ای که انتخاب کند می‌تواند از مهارتهای همکاری و ارتباطی آموخته شده در پروسه بازی سازی برای ارتباط بهتر با همکاران و تیم خود استفاده کند.
شاید مهمترین و کارآمدترین مهارتی که طی روند بازی سازی تقویت می‌شود مهارت حل مسئله است چرا که نوجوان در هر مرحله از این پروسه با مشکلات و مسائلی روبرو می‌شود که باید بهترین راه حل را برای آنها بیابد تا بتواند به مرحله و مشکل بعدی برسد. در واقع نوجوان برای حل کردن هر مسئله مجبور است از تفکر منطقی و توانایی‌های فنی خود کمک بگیرد و مسائل را حل کند. گاهی هم باید به کمک همین توانایی‌ها معماهایی برای بازی خود طراحی کند. مسلماً تمامی این فعالیت‌های گفته شده موجب پرورش و توسعه مهارتهای حل مسئله یک نوجوان خواهد شد.
این روزها تمامی سایت‌های تکنولوژی و آموزشی از فواید و نکات مثبت آموزش بازی سازی به نوجوانان صحبت می‌کنند اما سوال اینجاست این نوع آموزش تا به حال ذره‌ای تاثیر منفی روی حتی یک دانش آموز هم نداشته. یعنی تا به حال هیچ پدر و مادر یا فرزندی نبوده که از کلاس آموزش بازی سازی راضی نباشد و نتیجه مثبت یا پیشرفت شگرفی در آن ندیده باشد. مسلماً در طبیعت هیچ صفر یا صد مطلقی وجود ندارد ولی در مورد معایب و مضرات آموزش بازی سازی می‌توان به چند نکته کلی و کوتاه زیر اشاره کرد:
با در نظر گرفتن انبوه موارد مثبت و معدود نکات منفی گفته شده، باید در نظر داشت که با همه‌گیر شدن هوش مصنوعی و یادگیری ماشین، دنیای دیجیتال قطعاً پیشرفت‌های شگرفی خواهد داشت و روز به روز به تکامل خود ادامه می‌دهد. بنابراین باید تا می‌توانیم به فرزندان و نوجوانان، مهارتهای مدرن‌تری مثل بازیسازی و برنامه نویسی بیاموزیم تا آنها بتوانند به کمک توانایی‌های جدیدشان در بازار کار آینده حضور فعالی داشته باشند و موفق شوند.
در واقع آموزش بازیسازی به نوجوانان نه تنها اشتباه نیست بلکه آنقدر مفید است که بسیاری از سازمان‌های آموزش و پرورش کشورهای مختلف دنیا تلاش کرده‌اند تا بازیسازی و برنامه نویسی را به دروس اصلی بچه‌ها اضافه کنند. حال که متاسفانه هنوز مدارس کشور سراغ این مدل آموزش‌ها نرفته‌اند، اگر ما بخواهیم فرزندمان آموزش بازیسازی ببیند و حضور در یک تیم بازی سازی تجربه کند چکار باید کنیم؟
بخش دانش‌آموزی آکادمی همراه اول با برگزاری اولین رویداد ملی استعدادیابی همراه اول یا همان رویداد کی‌برد، فرایند آموزش بازیسازی به نوجوانان را ساده کرده و فرزند گیمر شما که صرفاً به بازیسازی علاقه دارد، قادر است با رویداد کی‌برد به راحتی حضور در صنعت بازیسازی را تجربه کرده و مهارت‌هایش را توسعه و پیشرفت دهد.
با توجه به تقسیم بندی مناسب مباحث آموزشی به چهار بخش فنی، هنری، طراحی و مهارتهای عمومی، حضور در اردوی سه روزه تخصصی بازیسازی آکادمی همراه اول، آموزش و منتورینگ دانش‌آموزان توسط بهترین اساتید فعال در صنعت بازیسازی کشور و مهمتر از همه ۲۰۰ میلیون تومان جایزه نقدی و حمایت‌های ویژه از بازی‌ها و دانش‌آموزان مستعد و برتر، کی‌برد یا همان رویداد استعدادیابی همراه اول بهترین فرصت برای آغاز پروسه آموزش بازیسازی به نوجوانان محسوب می‌شود.
بنابراین اگر می‌خواهید در رویداد کی‌برد دوم سال ۱۴۰۲شرکت کنید یا از اتفاقات این دوره یا رویدادهای آینده باخبر شوید، به سایت kibordevents.ir مراجعه و ثبت نام کنید. ناگفته نماند که اخبار، آمار و روند رویداد‌ها، چالش‌ها و عملکرد تیم‌های حاضر در این سایت به صورت زنده به روز رسانی می‌شود.
علاوه بر این، از طریق کانال آکادمی همراه اول در شبکه‌های اجتماعی می‌توانید تمامی اطلاعات مورد نیاز درباره رویداد کی‌برد را بدست آورده، از دیگر فعالیت‌های این تیم باخبر شوید و مهمتر از همه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید تا با کمک شما بتوانیم بهترین برنامه‌ها را طراحی و اجرا کنیم.
آکادمی همراه اول با هدف تربیت، توسعه و توانمندسازی نیروی انسانی در اکوسیستم دیجیتال در تابستان ۹۹ آغاز به کار کرده است. آکادمی به پشتوانه‌ی تجربه‌ی آموزش و توسعه‌ی نیروی انسانی همراه‌اول می‌کوشد نیازهای آموزشی عمومی، تخصصی و شکاف میان تحصیلات آکادمیک و فضای کار را پوشش دهد.
