حل مسئله و تصمیم گیری
۵ نفر
۱۳ساعت
۱,۴۰۰,۰۰۰ تومان
خرید دوره
زندگی سالم و متعادل فقط به تغذیه مناسب یا فعالیت بدنی محدود نمی‌شود و سلامت ذهن یکی از مهم‌ترین پایه‌های آن است. با این حال اغلب به آن توجهی نداریم و همین موضوع نشان می‌دهد که روانشناسی بالینی چقدر می‌تواند در بهبود کیفیت زندگی و رشد فردی ما تاثیرگذار باشد. روانشناسی بالینی ترکیبی از علم، تجربه و روش‌های عملی است و به ما کمک می‌کند رفتار، احساسات و افکار خود را بهتر درک کنیم، مشکلات سلامت روان را شناسایی و مدیریت کنیم و مسیر رشد شخصی‌مان را آگاهانه‌تر طی کنیم. در این مقاله، با دنیای روانشناسی بالینی، کاربردهای آن در ارتقای سلامت ذهن و فوایدش برای زندگی فردی و اجتماعی و همچنین آشنا می‌شویم و در پایان به شما راهکاری بر اساس روانشناسی بالینی برای توسعه فردی شما می‌دهیم.
روانشناسی بالینی شاخه‌ای از علم روانشناسی است که اختلالات روانی، رفتارهای نابهنجار و مشکلات روان‌پزشکی را ارزیابی و درمان می‌کند و هدف اصلی آن مراقبت و درمان جامع برای مسائل پیچیده سلامت روان است. روانشناسی بالینی نه تنها افراد، بلکه روابط میان زوج‌ها، خانواده‌ها و حتی گروه‌ها را هم بررسی می‌کند. ریشه‌های اولیه این رشته به مطالعات زیگموند فروید، روانکاو مشهور اتریشی، برمی‌گردد. فروید از اولین کسانی بود که باور داشت اختلالات روانی را می‌توان با گفت‌وگو و ارتباط مستقیم با بیمار درمان کرد. روشی که پایه‌گذاری کرد، یعنی «درمان از طریق گفتگو»، یکی از نخستین روش‌های علمی روان‌درمانی و نقطه آغاز روانشناسی بالینی مدرن است.
در سال ۱۸۹۶، لایتنر ویتمر، روانشناس آمریکایی و از شاگردان ویلهلم وونت، اولین کلینیک روانشناسی را با هدف کمک به کودکان دارای مشکلات یادگیری تاسیس کرد و به اولین کسی تبدیل شد که اصطلاح «روانشناسی بالینی» را در مقاله‌ای در سال ۱۹۰۷ به کار برد. تا سال ۱۹۱۴ چیزی در حدود ۲۶ کلینیک روانشناسی دیگر در آمریکا راه‌اندازی شد و از آن زمان تاکنون، روانشناسی بالینی به یکی از محبوب‌ترین و گسترده‌ترین شاخه‌های علم روانشناسی تبدیل شده است اما «بالینی» یعنی چه؟
به طور کلی تمرکز کار روانشناسان بالینی بر کار مستقیم با بیماران در محیط‌های درمانی و کلینیک‌هاست؛ مرکزی که روانشناس از نزدیک رفتار، احساسات و واکنش‌های فرد را بررسی می‌کند تا به بهبود وضعیت روانی او کمک کند و به همین دلیل از کلمه بالینی در کنار روانشناسی استفاده می‌شود.
روانشناس بالینی با افرادی در سنین و شرایط مختلف کار می‌کند؛ از کودکان و نوجوانان گرفته تا بزرگسالان و سالمندان. مراجعان او ممکن است با مشکلات سلامت روان، بیماری‌های جسمی یا محدودیت‌های خاصی روبرو باشند که بر کیفیت زندگی‌شان تاثیر منفی گذاشته است. این مشکلات می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
هدف روانشناس بالینی این است که به ارتقای سلامت روان افراد کمک کند. علاوه بر درمان مراجعان، روانشناسان بالینی معمولا در زمینه‌های آموزشی و حرفهای هم فعالیت می‌کنند و به سایر متخصصان حوزه سلامت مثل پزشکان، پرستاران و مددکاران اجتماعی مشاوره، آموزش می‌دهند تا کیفیت خدمات درمانی افزایش پیدا کند. بسیاری از روانشناسان بالینی علاوه بر کار درمانی، در پژوهش و ارزیابی خدمات سلامت روان نیز فعالیت می‌کنند. روانشناسان بالینی با طیف گسترده‌ای از اختلالات و مشکلات کار می‌کنند که می‌توان آنها را به چند دسته زیر تقسیم کرد:
روانشناس بالینی برای ارزیابی وضعیت روانی هر مراجع، روانشناس بالینی از روش‌های مختلفی مثل آزمون‌های روان‌سنجی، مصاحبه‌های بالینی و مشاهده مستقیم رفتار استفاده می‌کند و نتایج این ارزیابی‌ها ممکن است به شروع فرایند درمان روان‌شناختی منجر شود. بخش مهمی از وظایف روانشناس بالینی مشاوره، راهنمایی و نظارت به سایر متخصصان درگیر در روند درمان یا مراقبت از فرد است. بیشتر روانشناسان بالینی در مراکز بهداشت و خدمات اجتماعی فعالیت می‌کنند و گروهی دیگر هم در کلینیک‌های خصوصی یا سازمان‌های دیگر مشغول به کار هستند.
با اینکه روانشناس عمومی و بالینی در نگاه اول کار مشابهی انجام می‌دهند، اما تمرکز کاری آنها کمی با هم فرق دارد. روانشناس بالینی بیشتر درگیر بررسی و درمان اختلالات روانی و رفتاری است و به افرادی که از اختلالاتی مثل اضطراب، افسردگی و وسواس رنج می‌برند و خدمات تشخیصی و درمانی ارائه می‌دهند. ولی روانشناسان عمومی می‌توانند در مشاغلی مربوط به مطالعه سلامت وان، رفتار، احساس، هیجان، هوش، انگیزه، یادگیری، شخصیت، فرایندهای تفکر، اختلالات و مشکلات روانی-رفتاری و همچمنین سلامت روان فعال باشند یا به عنوان مشاور مدرسه به دانش آموزان، معلمان و والدین آنها کمک کنند.
با وجود اینکه در عنوان شغلی این گرایش واژه‌ی «بالینی» وجود دارد، اما روانشناس بالینی، پزشک نیست و نمی‌تواند آزمایش‌هایی مثل آزمایش خون یا تصویربرداری تجویز کند و اجازه‌ی تجویز دارو هم ندارد. روانشناسان بالینی می‌توانند تا مقطع دکتری هم تحصیل کنند ولی این مدرک با دکترای پزشکی متفاوت است و به معنای پزشک بودن آنها نیست. کار روانشناس بالینی بر پایه گفتگو درمانی، آموزش مهارت‌های ذهنی و اصلاح الگوهای فکری و رفتاری است و با استفاده از روش‌های علمی و بدون نیاز به دارو، به مراجعان کمک می‌کند تا شرایط روحی و روانی خود را بهبود دهند و دوباره تعادل روانی پیدا کنند. شاید به همین دلیل باشد که رشته کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی هم محبوب‌ترین و وسیع‌ترین گرایش روانشناسی است و بین داوطلبان این رشته، بیشترین متقاضی را دارد.
توسعه فردی، سفری همیشگی است که همه زندگی، از احساسات و افکار گرفته تا روابط اجتماعی و باورهای درونی را در بر می‌گیرد. این مسیر در واقع تلاش برای تبدیل شدن به بهترین نسخه از خودمان است؛ فرایندی که در آن با چالش‌ها و فرصت‌های زندگی روبه‌رو می‌شویم، یاد می‌گیریم، تغییر و رشد می‌کنیم. دانش روانشناسی هم با دانش و ابزارهای فراوانی که در اختیار ما می‌گذارد، در این مسیر به ما کمک می‌کند تا با استفاده از اصول آن افکار و رفتارهای خود را بهتر درک کنیم، نقاط ضعف و قوت‌مان را بشناسیم و مهارت‌هایی را پرورش دهیم که به تغییرات مثبت و پایدار در زندگی منجر میشوند.
رشد فردی یکی از پایه‌های اصلی زندگی متعادل است و این مسیر نه‌تنها به بهبود عملکرد و احساس رضایت ما از زندگی کمک می‌کند، بلکه در تمام جنبه‌های شخصی و حرفهای تأثیرگذار است. روانشناسان بالینی دلایل اهمیت رشد فردی را در چند بخش خلاصه می‌کنند:
ساختن «خود بهتر» با کمک روانشناسی، سفری است که به کمک خودآگاهی، هدف‌گذاری، هوش هیجانی، تاب‌آوری و ایجاد عادت‌های مثبت شکل می‌گیرد و به ما می‌آموزد چطور با شناخت دقیق‌تر خود، احساسات خود را مدیریت و مهارت‌های ذهنی را تقویت کنیم تا زندگی رضایت‌بخشی و متعادلی داشته باشیم. در همین راستا، بسته آموزشی بسته جامع توسعه فردی به شما کمک می‌کند در مسیر رشد و پیشرفت واقعی توانمند شوید و مهارت‌های ضروری تصمیم‌گیری، حل خلاقانه مسئله و مدیریت ذهن را در خود پرورش دهید. پس از این فرصت استفاده کنید و اولین قدم برای ساختن «خود بهتر» با کمک روانشناسی را بردارید.
